Myanmar
Door: Janet
29 April 2015 | Hong Kong, Hongkong
Het is weer tijd voor een nieuw bericht. Dit keer vanuit Hong Kong. Het vorige verslag eindigde in Australië, ik was op dat moment in Shepparton. De weken erna ben ik daar nog gebleven, het was een super plekje bij Amanda en Justin Hocking. In de laatste weken heb ik nog veel kunnen zien. Ik kon in het weekend van 13, 14, 15 maart naar hun huis in Bawron heads, dit ligt langs de kust vlakbij Melbourne en is het startpunt van de Great Ocean Road. Ik heb hier dan ook voluit van genoten en heb tot Port Campbell de weg gereden. Super mooie stranden maar ook ruige rotswanden, en ik heb koala's in het wild gezien. De laatste dag van het weekend heb ik met zeehonden gezwommen, ook heel leuk.
Ontzettend genoten heb ik van de tijd in Australië, ik heb best veel kunnen zien en doen en het land is erg mooi. Maar Myanmar stond al heel lang op mijn verlanglijst, en het werd tijd om verder te reizen. Toen ik erachter kwam dat mijn reisgenoot in Sri Lanka (Karina) net haar ticket had geboekt naar Myanmar heb ik ook snel geboekt. Want samen reizen was toen goed bevallen.
Op 23 maart zagen we elkaar weer in Mandalay, Myanmar. Myanmar...wat geweldig was dat. Ik probeer het kort te houden maar dat kan mislukken. De dag dat ik aankwam gingen we savonds naar de funfair (kermis), niet heel bijzonder, maar hier hebben ze een reuzenrad wat door mensen aangedreven wordt. De mannen klimmen omhoog en beginnen dan soort van te rennen door het rad. En dan gaat het heeeel hard. De dag erna naar een mooie waterval en naar de Myanmar bioscoop. Voor de film begint staan de mensen en zingen ze het volkslied. Vanaf Mandalay gingen we naar Bagan. Bagan is een heel groot archeologisch gebied met al dan niet vervallen pagodas, stupa's en tempels. Met een scooter kun je hier prima de hele dag rondrijden en genieten. Dit was super, en ondanks dat dit een van de meest toeristische plekken is zie je ze bijna niet omdat het zo groot is. Er zijn voornamelijk toeristen uit eigen land. Er zijn een aantal tempels waar je naar boven kunt klimmen en dan heb je een waanzinnig uitzicht over het gebied, onbeschrijfelijk. Bij twee tempels hebben we dit gedaan.
Na Bagan gingen we naar Kalaw, een bergdorpje. Vanaf hier start een trekking naar Inle Lake, een 3daagse hike en snachts in tussenliggende dorpjes overnachten. We hadden geluk, de eerste nacht brachten we door in een dorp waar op dat moment een festival was. Jonge monniken werden voorgesteld door hun dorp en familie aan de andere dorpen, dit gebeurd niet zo vaak, de laatste keer was 8 jaar geleden. Heel bijzonder, de kinderen werden op troontjes rondgedragen door het dorp en bij veel huizen was er voedsel, muziek en dans. De gehele trekking was een mooie ervaring, af en toe erg zwaar maar op het eind en mooie beloning: met een boot over Inke Lake. Op dit meer wordt veel groente em fruit verbouwd en er zijn diverse dorpen. De huizen staan op palen.
Na een paar dagen zijn we met de (schommel) trein naar Yangon gegaan. Hier hebben we wat Birmeese vrienden gemaakt en die hebben ons meegenomen naar verschillende plekken. Hierdoor hebben we een veel geleerd over de cultuur. De meeste mensen zijn nog heel traditioneel, zeker op het platteland. In de stad is het toch wat anders, sinds een paar jaar heeft de bevolking meer contact met de buitenwereld (oa door films en internet) en dat zie je terug. De jeugd heeft gave kapsels, draagt stoere kleding en het uitgaan is echt even wat anders. We hadden nog geen uitgaansplek gevonden in Myanmar maar we werden uitgenodigd mee te gaan. Iedereen gaat helemaal uit zn dak en de whiskey vloeit rijkelijk. Na een paar dagen Yangon zijn we naar Chaung Thar beach gegaan, een paar dagen strand. Op dit strand komt voornamelijk de lokale bevolking, en ook hier gaat het verbazingwekkend. Er is van alles te zien, ijscokarren, fietsen, paarden en verkopers van vanalles lopen over het strand. Ook hier weer gezelligheid met de locals, en veel fotoshoots. De mensen in Myanmar zijn niet te beroerd om hun telefoon in je gezicht te houden voor een foto. Vanaf Chaung Thar zijn we als tussenstop terug naar Yangon gestopt in Pathein. En vanaf hier zijn we liftend naar Yangon gegaan. In nog geen 5 minuten hadden we een lift, onderweg moesten we nog een andere lift zoeken, wederom binnen 5 minuten. Helemaal tot aan ons hotel zijn we gebracht, 5 uur lang gereden. Dit geeft aan hoe behulpzaam de mensen hier zijn, en ze zijn zo open en vriendelijk naar toeristen. Ze zijn blij om buitenlandse vrienden te hebben, te praten over de verschillende culturen en hun eigen cultuur en omgeving te laten zien.
Terug in Yangon, op tijd voor Thingyan, het waterfestival!! Elk jaar wordt dit gevierd, net voor het Chinese nieuwe jaar. Je kunt niet over straat lopen zonder nat gegooid te worden. Traditioneel gooit iemand een beetje water over je schouder voor geluk. Tegenwoordig hebben ze een hoge druk spuit en knallen het water op je hoofd. Door de hele stad staan podiums voor muziek en naast de podiums waterslangen. Verder hebben mensen zelf waterslangen of tonnen met water buiten om voorbijgangers nat te maken. Er rijden pickup trucks rond vol met mensen om langs de podia te gaan en nat te worden gespoten. Karina en ik liften bij een truck en kunnen zo een dag lang genieten van 1355x douchen. Het festival duurt 4 dagen en iedere dag is geweldig, op de truck, bij de podia en soms worden we uitgenodigd bij mensen die hun eigen podium hebben. Het is super, en voor het eerst kunnen we door de stad lopen zonder te zweten. Normaal ben je binnen 5 minuten volledig bezweet, april is de warmste maand en het is dan ook rond de 35 graden. Na het waterfestival ging ik door, Karina bleef nog een paar dagen. Ik ging naar Hpa-An. In de omgeving zijn een aantal bergen/rotsen en veel grotten. Er zijn een aantal grotten met budhha beelden. De grotten zijn erg groot en het was heel mooi om ze te bezoeken, ik was met een groepje van het hostel en dat was heel gezellig. Na Hpa-An ben ik naar Mawlamyine gegaan, hier was Karina inmiddels aangekomen en zo konden we nog een paar dagen samen doorbrengen. Mawlamyine heeft een aantal mooie oude gebouwen en kerken, en we hebben een paar plekken bezocht waar ze oude ambachten uitoefenen. Een pottenbakkerij en een weeferij, beide worden volledig handmatig uitgeoefend. De pottenbakster draait het wiel zelf met de hand en de weefsters gebruiken hun voeten en armen om te weven. Bij de weeferij maken ze stoffen voor de longi, de longi is een soort rok wat bijna iedereen in Myanmar draagt.
Na Mawlamyine ben ik de grens naar Thailand overgegaan en zo snel mogelijk naar het vliegveld in Bangkok, vliegen naar Hongkong.
Myanmar was echt uniek, voornamelijk door de bevolking. Elke dag hebben we nieuwe mensen ontmoet die maar al te blij waren om ons rond te leiden, te helpen, met ons te praten indien dit mogelijk was, en ook als ze geen Engels konden spreken konden we toch communiceren of lachen, etc. In andere landen heb ik toch ervaren dat soms de lokale bevolking minder vriendelijk waren en de toeristen meer zien als mensen waar ze geld van kunnen krijgen. In Myanmar heb ik dat absoluut niet ervaren, elke dag was een genot om er te reizen. Ik ben dan ook langer gebleven dan mijn visum, maar tegen betaling is dat geen probleem. Verblijf en vervoer zijn redelijk prijzig, maar nergens betaal je toeristenprijzen. De locals betalen hetzelfde. Verder is het eten is heerlijk!! Voornamelijk rijst maar met lekkere dingetjes erbijzoals pompoen, spinazie, snowpies, mango etc. deze zijn dan met specerijen en andere dingetjes gemaakt. Volgens mij heeft het niet echt een naam, je gaat naar een 'straat voedsel plek' en zegt 'tat tat loo', dit betekend vegetarisch. Ik eet namelijk geen vlees in Aziatische landen, vlees ligt vaak naast een stoffige weg voor ik weet niet hoelang. Maargoed, je krijgt dan wat vegetarische gerechtjes, afwachten wat, maar altijd lekker.
En na 5 weken helaas weer 'afscheid' nemen van Karina, een super reisgenoot en we gaan elkaar zeker weer zien.
En nu dus Hongkong, eergisteren aangekomen en gisteren rondgewandeld. Ik ben naar Victoria's Peak geweest (een uitzicht punt over de stad), naar roltrappen waarmee je door de straten kunt gaan, met de ferry naar Kowloon en naar de avenue of the stars. Hongkong is groot, maar leuk oms eens rond te kijken. Er zijn veel verschillende eilanden, heel groen met bergen, dat ziet er mooi uit. Vanavond vlieg ik verder en wel naar Vancouver, Canada.
Volgens mij is het kort gebleven, ik kan niet alles en iedereen noemen die ik heb ontmoet, maar het was top.
Ontzettend genoten heb ik van de tijd in Australië, ik heb best veel kunnen zien en doen en het land is erg mooi. Maar Myanmar stond al heel lang op mijn verlanglijst, en het werd tijd om verder te reizen. Toen ik erachter kwam dat mijn reisgenoot in Sri Lanka (Karina) net haar ticket had geboekt naar Myanmar heb ik ook snel geboekt. Want samen reizen was toen goed bevallen.
Op 23 maart zagen we elkaar weer in Mandalay, Myanmar. Myanmar...wat geweldig was dat. Ik probeer het kort te houden maar dat kan mislukken. De dag dat ik aankwam gingen we savonds naar de funfair (kermis), niet heel bijzonder, maar hier hebben ze een reuzenrad wat door mensen aangedreven wordt. De mannen klimmen omhoog en beginnen dan soort van te rennen door het rad. En dan gaat het heeeel hard. De dag erna naar een mooie waterval en naar de Myanmar bioscoop. Voor de film begint staan de mensen en zingen ze het volkslied. Vanaf Mandalay gingen we naar Bagan. Bagan is een heel groot archeologisch gebied met al dan niet vervallen pagodas, stupa's en tempels. Met een scooter kun je hier prima de hele dag rondrijden en genieten. Dit was super, en ondanks dat dit een van de meest toeristische plekken is zie je ze bijna niet omdat het zo groot is. Er zijn voornamelijk toeristen uit eigen land. Er zijn een aantal tempels waar je naar boven kunt klimmen en dan heb je een waanzinnig uitzicht over het gebied, onbeschrijfelijk. Bij twee tempels hebben we dit gedaan.
Na Bagan gingen we naar Kalaw, een bergdorpje. Vanaf hier start een trekking naar Inle Lake, een 3daagse hike en snachts in tussenliggende dorpjes overnachten. We hadden geluk, de eerste nacht brachten we door in een dorp waar op dat moment een festival was. Jonge monniken werden voorgesteld door hun dorp en familie aan de andere dorpen, dit gebeurd niet zo vaak, de laatste keer was 8 jaar geleden. Heel bijzonder, de kinderen werden op troontjes rondgedragen door het dorp en bij veel huizen was er voedsel, muziek en dans. De gehele trekking was een mooie ervaring, af en toe erg zwaar maar op het eind en mooie beloning: met een boot over Inke Lake. Op dit meer wordt veel groente em fruit verbouwd en er zijn diverse dorpen. De huizen staan op palen.
Na een paar dagen zijn we met de (schommel) trein naar Yangon gegaan. Hier hebben we wat Birmeese vrienden gemaakt en die hebben ons meegenomen naar verschillende plekken. Hierdoor hebben we een veel geleerd over de cultuur. De meeste mensen zijn nog heel traditioneel, zeker op het platteland. In de stad is het toch wat anders, sinds een paar jaar heeft de bevolking meer contact met de buitenwereld (oa door films en internet) en dat zie je terug. De jeugd heeft gave kapsels, draagt stoere kleding en het uitgaan is echt even wat anders. We hadden nog geen uitgaansplek gevonden in Myanmar maar we werden uitgenodigd mee te gaan. Iedereen gaat helemaal uit zn dak en de whiskey vloeit rijkelijk. Na een paar dagen Yangon zijn we naar Chaung Thar beach gegaan, een paar dagen strand. Op dit strand komt voornamelijk de lokale bevolking, en ook hier gaat het verbazingwekkend. Er is van alles te zien, ijscokarren, fietsen, paarden en verkopers van vanalles lopen over het strand. Ook hier weer gezelligheid met de locals, en veel fotoshoots. De mensen in Myanmar zijn niet te beroerd om hun telefoon in je gezicht te houden voor een foto. Vanaf Chaung Thar zijn we als tussenstop terug naar Yangon gestopt in Pathein. En vanaf hier zijn we liftend naar Yangon gegaan. In nog geen 5 minuten hadden we een lift, onderweg moesten we nog een andere lift zoeken, wederom binnen 5 minuten. Helemaal tot aan ons hotel zijn we gebracht, 5 uur lang gereden. Dit geeft aan hoe behulpzaam de mensen hier zijn, en ze zijn zo open en vriendelijk naar toeristen. Ze zijn blij om buitenlandse vrienden te hebben, te praten over de verschillende culturen en hun eigen cultuur en omgeving te laten zien.
Terug in Yangon, op tijd voor Thingyan, het waterfestival!! Elk jaar wordt dit gevierd, net voor het Chinese nieuwe jaar. Je kunt niet over straat lopen zonder nat gegooid te worden. Traditioneel gooit iemand een beetje water over je schouder voor geluk. Tegenwoordig hebben ze een hoge druk spuit en knallen het water op je hoofd. Door de hele stad staan podiums voor muziek en naast de podiums waterslangen. Verder hebben mensen zelf waterslangen of tonnen met water buiten om voorbijgangers nat te maken. Er rijden pickup trucks rond vol met mensen om langs de podia te gaan en nat te worden gespoten. Karina en ik liften bij een truck en kunnen zo een dag lang genieten van 1355x douchen. Het festival duurt 4 dagen en iedere dag is geweldig, op de truck, bij de podia en soms worden we uitgenodigd bij mensen die hun eigen podium hebben. Het is super, en voor het eerst kunnen we door de stad lopen zonder te zweten. Normaal ben je binnen 5 minuten volledig bezweet, april is de warmste maand en het is dan ook rond de 35 graden. Na het waterfestival ging ik door, Karina bleef nog een paar dagen. Ik ging naar Hpa-An. In de omgeving zijn een aantal bergen/rotsen en veel grotten. Er zijn een aantal grotten met budhha beelden. De grotten zijn erg groot en het was heel mooi om ze te bezoeken, ik was met een groepje van het hostel en dat was heel gezellig. Na Hpa-An ben ik naar Mawlamyine gegaan, hier was Karina inmiddels aangekomen en zo konden we nog een paar dagen samen doorbrengen. Mawlamyine heeft een aantal mooie oude gebouwen en kerken, en we hebben een paar plekken bezocht waar ze oude ambachten uitoefenen. Een pottenbakkerij en een weeferij, beide worden volledig handmatig uitgeoefend. De pottenbakster draait het wiel zelf met de hand en de weefsters gebruiken hun voeten en armen om te weven. Bij de weeferij maken ze stoffen voor de longi, de longi is een soort rok wat bijna iedereen in Myanmar draagt.
Na Mawlamyine ben ik de grens naar Thailand overgegaan en zo snel mogelijk naar het vliegveld in Bangkok, vliegen naar Hongkong.
Myanmar was echt uniek, voornamelijk door de bevolking. Elke dag hebben we nieuwe mensen ontmoet die maar al te blij waren om ons rond te leiden, te helpen, met ons te praten indien dit mogelijk was, en ook als ze geen Engels konden spreken konden we toch communiceren of lachen, etc. In andere landen heb ik toch ervaren dat soms de lokale bevolking minder vriendelijk waren en de toeristen meer zien als mensen waar ze geld van kunnen krijgen. In Myanmar heb ik dat absoluut niet ervaren, elke dag was een genot om er te reizen. Ik ben dan ook langer gebleven dan mijn visum, maar tegen betaling is dat geen probleem. Verblijf en vervoer zijn redelijk prijzig, maar nergens betaal je toeristenprijzen. De locals betalen hetzelfde. Verder is het eten is heerlijk!! Voornamelijk rijst maar met lekkere dingetjes erbijzoals pompoen, spinazie, snowpies, mango etc. deze zijn dan met specerijen en andere dingetjes gemaakt. Volgens mij heeft het niet echt een naam, je gaat naar een 'straat voedsel plek' en zegt 'tat tat loo', dit betekend vegetarisch. Ik eet namelijk geen vlees in Aziatische landen, vlees ligt vaak naast een stoffige weg voor ik weet niet hoelang. Maargoed, je krijgt dan wat vegetarische gerechtjes, afwachten wat, maar altijd lekker.
En na 5 weken helaas weer 'afscheid' nemen van Karina, een super reisgenoot en we gaan elkaar zeker weer zien.
En nu dus Hongkong, eergisteren aangekomen en gisteren rondgewandeld. Ik ben naar Victoria's Peak geweest (een uitzicht punt over de stad), naar roltrappen waarmee je door de straten kunt gaan, met de ferry naar Kowloon en naar de avenue of the stars. Hongkong is groot, maar leuk oms eens rond te kijken. Er zijn veel verschillende eilanden, heel groen met bergen, dat ziet er mooi uit. Vanavond vlieg ik verder en wel naar Vancouver, Canada.
Volgens mij is het kort gebleven, ik kan niet alles en iedereen noemen die ik heb ontmoet, maar het was top.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
